ubytek

przyjrzyj się mozaice.
widzisz jak potrzaskano
nasze niespójne myśli,
ułożono w jedno, względnie spójne
dzieło, którego twórcą jest samozwańczy artysta?
sworzył chaos; grę której zasady
zgubiły się wraz z pokruszonymi kawałkami
niepasującymi do całości.

podziwiasz ją
a drugiego dnia chcesz by zniknęła
wraz ze swoją nudą
przykrytą iluzją kolorów
niepowtarzalnych figur.

nagle

mały szklany ubytek, 

"dziura w całym"

każdy jej szuka, a przecież 

to ją widać od razu.

pozornie zaburza należyty porządek

choć tak naprawdę, przestała być tylko pionkiem

w grze, w której wygrywa się przegraną.